4 yıllık öğrencilik yaşamımızda nasıl da yardımcıdır o burslar… Evden aldığın harçlık, part time yaptığın işler, oradan şu kadar lira, buradan şu kadar lira derken 4 yıllığına hiçbir şey üretmeyip full time tüketen bir küçük burjuvaya dönmüşüzdür bile..:) İşte böyle bir ortamdayken şöyle bir 200-300 TL’cik burs, sizin yaşam standartlarınızı adeta Türkiye’den Norveç’e, Gambiya’dan İsviçre’ye taşır. Neler yapılmaz ki o 300 lirayla… Peki hiç burs başvurusunda bulunup da reddedildiniz mi? Peki hiç sizin başvuru yaptığınız hiçbir yerden yanıt gelmezken yakın arkadaşlarınıza çıkan absürt burslar yüzünden “Mıaaanaasıı yoktuurr yok, yok bu gafletin...” diye mırıldanasınız geldi mi?.. Hadi hadi, biz bizeyiz burada… Biliyoruz o burs başvurularında öğrencilerin yaşadıkları zorlukları, sistemin adaletsizliği karşısında yaşadıkları çaresizlikleri ve hissetmek istemedikleri halde istemsizce yaşadıkları hisleri… Sizler için şöyle bir sıralayalım, eminim eksiği olacak fazlası olmayacak. Fazlası olanları da siz ekleyiverin…:)

1)300 TL’cik burs verecek olan bir vakfın hiçbir gelirinizin olmamasını, hatta mümkünse annesi babası ölmüş bir yetim olmanızı istemesi…

Bahattin ile bir karikatürünü de yapmışlardı bunun. Vereceği burs miktarı 300 TL olan vakıf gelir size şöyle şartlar koyar: Ailenin emekli maaşını geçen bir geliri olmayacak, ailenden başka burs alan olmayacak, başka bir yerden burs almayacaksın, çalışmayacaksın, not ortalaman 3.50 ve üzeri olacak, şehir dışında yaşayan bir öğrenci olacaksın… Biri şu vakıflara Türkiye’de yaşadığımızı söylesin!...

2)Başvuru kabul eden vakıfların öğrencilerden 3.50 üzeri not ortalaması isteyip, o 300 lira ile 4 sene boyunca oturup sadece ders çalışmalarını beklemesi

Hani “Evladım sen ne yapacaksın o kadar parayı, ver sen bana aldığın maaşı ben sana harçlık veririm biriksin o para, sen biriktiremezsin şimdi.” diyen babalar vardır ya aynı onlar gibi…:)) Sayın yetkililer; o bursa ihtiyacı olan öğrenci o 300 liraya ek olarak part time işlere vakit ayırmak zorunda olabilir mi, not ortalaması beklediğiniz teorik temellerden biraz farklı olabilir mi acaba?...

3)Bir de aynı not ortalaması bekleyen zihniyetin siz mezun olduktan sonra “Not ortalamasının bir önemi yok, önemli olan iş tecrübesi” diye dalga geçmesi…

Eee? Bana burs verirken iş tecrübeme, iş dünyasına yatkınlığıma değil de kağıt üzerinde not ortalamama bakıp geçiyordun ama… Acaba hiç öğrencilerle empati kurdunuz mu? “3.50 üzeri olsun gitsin bırak bırak..” Olay bu kadar… Ama iş başvurusunda bulunulduğunda bu sefer de sertifikalarımıza, referanslarımıza, iş tecübelerimize bakıyorsunuz...

4)Yine 300 TL’lik burs veren bir vakfın başka yerden burs almanızı kabul etmemesi…

Yani başka yerden de 300 TL alıp şu fakir, ağzı kokan öğrencimiz 600 TL yardım ile geçinse sizin yaptığınız iyiliği unutacak mı Allah’ınızı severseniz. Ne bu “Sadece benden burs alacaksın” mantığı...

5)Hazır olun bombalar geliyor: Bursların hiçbir zaman size başvuru kriterlerinde söylendiği gibi atanmaması

İlanda verilen kriterlerin hepsini karşıladığınız halde size burs çıkmazken birçok eksiği olan insanlara bu bursun çıkması...

6)Siz affedersiniz k.çınızı yırtıp 3.50 not ortalaması ile başvuru yapan çevresiz dayısız bir gariban iken, ramazan çadırına kuyruk beklemeden giren tanıdıklar gibi yakın bir arkadaşınızın babası, amcası vesilesiyle sorgusuz sualsiz asil listeden başvurusunun kabul edildiğini fark etmeniz…

Daha da kötüsü; siz kriterleri %100 tamamlıyorsunuz. Fakat başka birisi, bilmem kimin tanıdığı diye sorgusuz sualsizce doğrudan listeye alınıyor… Üniversite hayatımda Allah’ın Tokat’ından gelerek hiçbir burs alamamış olan çocukla halihazırda 2.000 TL geliri olup da babası sayesinde 250 TL’lik bir burs daha bağlayan, bunun sevinciyle gelip oturduğumuz masaya oturup bizimle sevincini paylaşan arkadaşın aynı sistemde eğitim gördüklerini gördüm ya… Evet; ikisi de arkadaşınız, onun adına sevinirsiniz, onun adına üzülürsünüz, ama dedim ya yazının başında, engel olamadığınız düşünceler diye...

7)Biraz vakıf işleriyle uğraştıysanız; kamuya söylenen bursiyer kontenjanının en azından yarısının çoktaan kimlere verileceğinin belirlenmiş olduğunu fark etmeniz…

Tanıdıklarımın olduğu bir vakıfta burs mülakatlarında evrakların toparlanması, kuyruğa yönlendirme gibi şeylere yardımcı olurken; 80 kişi diye açıklanan burs başvurusunun kriterlere hiç dikkat edilmeden 30 tanesini alacak kişilerin önceden yazıldığını görmem. Kalan 50 kişinin de yine bu sefer ‘ikinci dereceden torpil’ ile seçildiğini görmem...

8)Bütün bu survivor şartlarını tamamladıktan sonra bile size burs veren vakfın size ileride etinden, sütünden faydalanılan bir yatırım gözüyle bakması. Sosyal sorumluluktu değil mi?… Bir şey söylerdim ama…:D

Bir de öyle şartlar oluyor bazılarında: Bursiyer öğrenci; mezun olduğu zaman x vakfı adına yapılacak çalışmalarda iş fırsatlarında yardımda bulunmayı bir gönül borcu olarak kabul etmiş sayılır… Yani öğrenci istediği fikirde olabilir ama; bunu söylemeniz, böyle bir konsepte girmeniz biraz abes değil mi sevgili ağababalar?…

Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz? Yorum kısmından görüşlerinizi paylaşmak ister misiniz? Bence sizin de söyleyeceğiniz epey bir şey vardır bu konu hakkında..:) Sağlıcakla kalın, görüşmek üzere..